تفاوت استرس و اضطراب چیست؟

تفاوت‌های اصلی بین استرس و اضطراب به شرح زیر هستند.

منشأ واکنش: هنگام استرس اغلب به وضعیت ‌ها و شرایط خاصی ارتباط دارد که فشار، چالش، یا تهدید را به همراه دارد. مثال‌هایی از منشأهای استرس شامل مواجهه با یک پروژه دشوار در محل کار یا تغییرات زندگی می‌شوند. اما هنگام اضطراب ممکن است بدون وجود یک تهدید خاص یا وضعیت استرس ‌زا رخ دهد و به صورت ناشی از نگرانی درباره آینده، ترس از وقوع اتفاقات ناخوشایند، یا ترس از مواجهه با وضعیت‌های اجتماعی باشد.

مدت زمان و مداومیت: استرس معمولاً مرتبط با وضعیت ‌های محدود زمانی است و ممکن است پس از گذشت زمان یا حل شدن مشکلات تخلیه شود. ولی اضطراب ممکن است به صورت مداوم و برای یک مدت زمان طولانی باقی بماند و در برخی افراد به شدت و به صورت مزمن تجربه شود.

واکنش فیزیولوژیک: در استرس واکنش‌ های فیزیولوژیکی معمولاً مرتبط با مواجهه با وضعیت استرس ‌زا است و ممکن است شامل افزایش ضربان قلب، تنفس سریع‌تر، و ترشح هورمون‌های استرسی باشد.اضطراب نیز می‌تواند واکنش‌های فیزیولوژیکی را ایجاد کند، اما این واکنش‌ها ممکن است به صورت مداوم و بدون وجود یک تهدید فیزیکی خاص ادامه یابند، مانند افزایش ضربان قلب یا مشکلات گوارشی.

مطلب پیشنهادی : مشاوره اضطراب

استرس چیست؟

استرس یک واکنش فیزیولوژیک و روانی به تهدیدها یا فشارهای محیطی است که ممکن است در نتیجه مواجهه با وضعیت‌ ها یا وقایع ناخوشایند رخ دهد. این واکنش به عنوان یک مکانیسم دفاعی طبیعی برای حفظ تعادل و تأمین بقا در مواجهه با چالش ‌ها شناخته می‌شود. استرس ممکن است از منابع مختلفی ناشی شود، از جمله فشارهای کاری، مشکلات روابط اجتماعی، مسائل مالی، مسائل سلامتی یا هر نوع تغییر ناگهانی در زندگی. واکنش ‌های فیزیولوژیک به استرس شامل افزایش ضربان قلب، تنفس سریع‌ تر، افزایش ترشح هورمون استرسی مانند کورتیزول و تغییرات در سیستم عصبی مرکزی می ‌شود. استرس ممکن است در مدت کوتاه مدت (استرس کوتاه ‌مدت) یا به صورت مداوم (استرس طولانی ‌مدت) رخ دهد. استرس برای مدت زمان کوتاه ممکن است برای افراد مفید باشد و انگیزه فراهم کند، اما استرس مداوم ممکن است به مشکلات سلامت روانی و فیزیکی منجر شود. در مواجهه با استرس، استفاده از تکنیک ‌های مدیریت استرس مانند تمرین فیزیکی، روش ‌های آرامش بخش، و بهبود مهارت ‌های مدیریت زمان می‌ تواند به کنترل استرس کمک کند.

اضطراب چیست؟

اضطراب یک وضعیت روانی است که با نگرانی و ترس ناشی از مواجهه با وضعیت‌ها یا رخدادها به همراه است. این حالت ممکن است از نگرانی ملموس یا واقعی تا نگرانی ناشی از اتفاقات تصوری یا آینده ممکن باشد. اضطراب به صورت کلی به دو دسته تقسیم می‌شود. اضطراب معمولی و اضطراب اختلالی.

اضطراب معمولی : این نوع اضطراب بخشی از زندگی روزمره است و ممکن است به عنوان واکنش طبیعی به چالش‌ ها یا وضعیت‌های استرس‌ زا رخ دهد. این نوع اضطراب معمولاً موقتی است و بر اساس شرایط خاص تغییر می‌کند.

اضطراب اختلالی : در برخی افراد، اضطراب به شدت و به صورت مداوم و یا به صورت ناپذیر تبدیل به یک اختلال روانی می ‌شود. این اختلالات شامل اختلال اضطراب عمومی، اختلال ترس اجتماعی، اختلال ترس از اختلال وسواسی، اجباری ، اختلال استرس پس از استفاده از مواد، اختلال ترس از جایگاه مشخص (فوبیا) و سایر اختلالات مرتبط با اضطراب است.

علایم اضطراب می ‌توانند شامل نشانه‌ های فیزیکی مانند افزایش ضربان قلب، تعریق، لرزش، گیجی، و همچنین نشانه‌ های رفتاری مانند نگرانی مداوم، نگرانی از وضعیت‌های خاص، یا اجتناب از مواجهه با موقعیت ‌های ناخوشایند باشد.

استرس چه معایبی دارد؟

استرس، اگر به صورت مداوم یا به شدت تجربه شود، می‌تواند معایب و تأثیرات منفی بر روی سلامت فیزیکی و روانی فرد داشته باشد. برخی از معایب استرس عبارتند از:

مشکلات فیزیکی: استرس باعث مشکلاتی از جمله افزایش فشار خون و اختلالات گوارشی می شود. استرس ممکن است باعث افزایش فشار خون شود که می‌تواند به مشکلات قلبی و عروقی منجر شود. همچنین استرس می ‌تواند به مشکلات گوارشی مانند افزایش یا کاهش اشتها، مشکلات معده، و یا دیگر مشکلات مرتبط با گوارش منجر شود.

مشکلات روانی: استرس باعث اضطراب و افسردگی ، کاهش تمرکز و حافظه می شود. استرس مداوم می‌تواند به افزایش احتمال اضطراب و افسردگی منجر شود و حتی ممکن است تأثیرات منفی بر تمرکز، حافظه، و عملکرد شناختی داشته باشد.

تأثیرات بر روابط اجتماعی: استرس ممکن است باعث تغییر در رفتارهای اجتماعی شود و به عنوان یک عامل تنش ‌زا در روابط اجتماعی افراد اثر کند. همینطور ممکن است افراد تحت استرس توانایی مدیریت احساسات خود را از دست بدهند که موجب بروز مشکلات در ارتباطات شخصی شان شود.

اثرات بر سلامت قلبی: استرس مداوم می‌تواند به عنوان یک عامل ریسک برای بیماری ‌های قلبی و عروقی مورد تشخیص قرار بگیرد.

عوامل تاثییرگذار در ایجاد استرس و اضطراب کدامند؟

عوامل تاثیرگذار در ایجاد استرس و اضطراب عواملی از جمله:

فشارهای کاری: حجم کار، مهارت‌های مورد نیاز، و فشارهای زمانی می‌توانند موجب استرس در محیط کار شوند.

تغییرات زندگی: تغییرات مهم در زندگی مانند ازدواج، جدایی، مرگ یک عزیز، یا تغییر مکان زندگی ممکن است باعث استرس شوند.

عوامل ژنتیکی: برخی از افراد به دلیل عوامل ژنتیکی ممکن است به سرعتتر به اضطراب در مواجهه با موقعیت‌های استرس ‌زا پاسخ دهند.

محیط خانوادگی: محیط خانوادگی و نحوه پرورش در کودکی می‌تواند بر توانایی فرد در مقابله با استرس و اضطراب تأثیرگذار باشد.

مسائل مالی: مشکلات مالی و نگرانی‌های مرتبط با پول می‌توانند به عنوان منبعی اصلی برای استرس عمل کنند.

تجربیات گذشته: تجربیات ناخوشایند در گذشته، به ویژه تجربیات مرتبط با تروما، ممکن است عوامل مهمی در ایجاد اضطراب باشند.

مصرف مواد: مصرف مواد مخدر و الکل می‌تواند به عنوان راهی برای مقابله با اضطراب مورد استفاده قرار گیرد.

مشکلات روابطی: مشکلات در روابط خانوادگی یا اجتماعی می‌توانند به عنوان عامل استرس‌زا عمل کنند.

تحولات شغلی: تغییرات در شغل، افت یا افزایش شغلی، یا ترک یک شغل ممکن است باعث استرس شوند.

شرایط اقتصادی: عدم امنیت مالی، بیکاری، یا نوسانات اقتصادی می ‌توانند عوامل تضعیف کننده در برابر اضطراب باشند.